အို .. ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စဥ္အေပါင္း တို ့.......

ဗုေဒၶါ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ။
ဓေမၼာ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ။
သံေဃာ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ။

ဗုေဒၶါ= ျမတ္စြာဘုရားသည္။
ေမ= ဘုရားတပည့္ေတာ္၏။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာမည္ပါေပ၏။
အညံ= ဘုရားမွတပါး။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာသည္။
နတၳိ= မ႐ွိေတာ့ပါေခ်။

ဓေမၼာ= တရားေတာ္ျမတ္သည္။
ေမ= ဘုရားတပည့္ေတာ္၏။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာမည္ပါေပ၏။
အညံ= တရားမွတပါး။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာသည္။
နတၳိ= မ႐ွိေတာ့ပါေခ်။

သံေဃာ= သံဃာေတာ္ျမတ္အေပါင္းသည္။
ေမ= ဘုရားတပည့္ေတာ္၏။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာမည္ပါေပ၏။
အညံ= သံဃာေတာ္မွတပါး။
သရဏံ= ကိုးကြယ္ရာသည္။
နတၳိ= မ႐ွိေတာ့ပါေခ်။

ငါသည္ အိုျခင္းသေဘာ႐ွိသည္၊ အိုျခင္းသေဘာတရားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေခ်။
ဤသို႔ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ငါသည္ နာျခင္းသေဘာ႐ွိသည္၊ နာျခင္းသေဘာတရားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေခ်။
ဤသို႔ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ငါသည္ ေသျခင္းသေဘာ႐ွိသည္၊ ေသျခင္းသေဘာတရားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေခ်။
ဤသို႔ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ငါ့အား ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ ခ်စ္ႏွစ္လိုအပ္ကုန္ေသာ။ ႏွလံုးကိုပြားေစတတ္ကုန္ ေသာ အေဆြအမ်ဳိး အေဆြခင္ပြန္း ခ်စ္ကြၽမ္း၀င္သူတို႔ႏွင့္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ေျပာင္း သြားသျဖင့္ ႐ွင္ကြဲကြဲရျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ဘ၀တစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြား သျဖင့္ ေသကြဲကြဲရျခင္းသည္ရွိ၏။ ဤသို႔ ေန႔ညဥ့္ မျပတ္ဆင္ျခင္အပ္၏။

ငါသည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသည္။

ကံသာလွ်င္ အေမြခံ႐ွိသည္။

ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္း႐ွိသည္။

ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး႐ွိသည္။

ကံသာလွ်င္ ကိုးကြယ္ လဲေလ်ာင္းရာ႐ွိသည္ ျဖစ္၏။

ေကာင္းသည္လည္းျဖစ္ေသာ၊ မေကာင္းသည္လည္း ျဖစ္ေသာ၊ ထိုကံကို ျပဳအံ့ ထိုေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကံ၏ ေကာင္းေမြ ဆိုးေမြခံသည္ ျဖစ္ရအံ့။
ဤသို႔ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ရဟန္းတို႔ ဤငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို မိန္းမသည္လည္းေကာင္း ေယာက္်ားသည္လည္းေကာင္း လူသည္လည္းေကာင္း ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။

                                                          (အဘိဏွသုတ္)

အို ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စဥ္အေပါင္းတို႔-

ဗုဒၶဘုရား ပြင့္ျငားေပၚလာ၊
ေဟာကာညႊန္ၾကား တရားေဒသနာ၊
အကုသလ ကုသလဓမၼာ၊
သိခြင့္ထူး ေက်းဇူးႀကီးလွတာ။

ဘုရားဂုဏ္ထူး ေက်းဇူးကိုရွာ၊
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အၿပီးဆပ္မွာ၊
ပရိယတ္ႏွင့္ ပဋိပတ္ႏွစ္ျဖာ၊
မျပတ္ပြား ဆပ္ျငားေက်းဇူးသာ။

သာသနာထဲ ၾကံဳခဲၾကံဳလာ၊
ၾကံဳပါေသာ္လဲ ျပဳခဲေပရွာ၊
သတိရလို႔ သိၾကေသာ္သာ၊
ခြင့္သာခိုက္ ျပဳလိုက္သာသနာ။

လူ႔ဘံုဘ၀ ျဖစ္ရလူမွာ၊
ရတနာသံုးရပ္ ဆည္းကပ္မကြာ၊
က်င့္ၾကံမလပ္ ၀ိပႆနာ၊
မဂ္ခရီး အၿပီးဆိုက္ေတာ့မွာ။

မဂၢင္ရွစ္ပါး တရားစဥ္လာ၊
နိဗၺာန္သြားတဲ့ ရထားယာဥ္ပါ၊
ေန႔စဥ္စီး၍ ခရီးတြင္စြာ၊
က်န္းမာခိုက္ အားတိုက္ႏွင္စမ္းပါ။

ပညာမဲ့သည္ ေငြတစ္ခုကိုသာရွာ၏။ ပညာရွိကား ေငြႏွင့္ ကုသုိလ္ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကိုရွာ၏။
ေငြသည္ လူ႕ဘံုတစ္ဘံု၌သာ သံုး၍ ရသည္။ ကုသိုလ္ကား သံုးဆယ့္တစ္ဘံုလံုးတြင္
သံုး၍ ရသည္။ ယမမင္းထံ အစစ္ခံၾကရေသာ သူမ်ားသည္ မိမိျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ကို
သတိရသည္ႏွင့္ ငရဲမွ ခ်က္ခ်င္း လြတ္ၿပီး နတ္ျပည္သို႕ ခ်က္ခ်င္းတက္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။
ကုသိုလ္သည္ ငရဲဘံု၌ ပင္ သံုစြဲရေၾကာင္း သက္ေသ သာဓကပင္ျဖစ္၏။

                                                                                     (ေဒ၀ဒူတသုတ္)..